Wrrrrrrr, ale odlot!

Przez Turcje i równiki na koniec Afryki.

Po mieście krążymy i z góry schodzimy, czyli z Kapsztadem zawieramy osobistą znajomość.

Przylądek Dobrej Nadziei, czyli koniec świata i okolic.

Górę objeżdżamy, stale się wzruszamy, czyli ogrody, rybki i zachody.

Do Durbanu jednym susem, czyli dla nas białasów początetk wywczasów.

W Durbanie z dala od plaży, czyli prawdziwa atrakcja nie często się zdaży.

Pod Durbanem na plaży czarny i biały tak samo się smaży, czyli burkini wśród bikini.

Nadmorski Durban z tyłu zostaje, czyli zmierzamy ku smoczej skale.

Pod Amfiteatr ze śpiewem ruszamy, czyli ścieżce wyboistej czoła stawiamy.

Amfiteatr od kulis na mokro bierzemy, czyli od treckingu do raftingu.

Z Drakensberg do Graskop w aucie się kisimy, czyli sześćset kilometrów bez rymu ;-)

Ostra jazda po krawędzi, czyli kanion rzeki Blyde na leniucha.

Jedźmy na wschód, gdzie człek nie doskwiera, czyli dziś w nocy śpimy w Parku Krugera.

...Pręgowane i skrzydlate, te co skaczą i fruwają do Krugera zapraszają...

Z krzaków wyjeżdżamy, na zachód zmierzamy czyli do Pretorii w euforii.

Pretorii okolice prawie jak winnice, czyli niedaleko tamy życie podglądamy.

A na pożegnanie ze sztuką obcowanie, czyli trzy odmienne muzea dopełniają dzieła.

Wszystko co piękne za szybko się kończy, czyli home, sweet home...