Mui Ne, czyli od leżenia na plaży różne konkluzje się pojawiają...

Rozpoczął się kolejny dzień pępkowania czyli wystawiania blizny po matce w stronę ulubionej gwiazdy... Śniadanie, leżak, krem z filtrem, lekkie czytadło, piwo w barze, siku w morzu – któż tego nie zna... Zamiast więc opisywać jak klawo jest się byczyć na plaży i ile trzeba inwencji żeby nie sfiksować z nudów skupimy się (zbiorowo i przy współudziale reszty grupy ) na pewnych obserwacjach dotyczących kraju i jego zwyczajów, wyrwanych z kontekstu, nieuczesanych...



Wietnamczycy:

uczynni, ale nie usłużni;

wylewni, ale nie nachalni;

dumni, ale nie wyniośli;



- motorki służą do przewożenia dowolnej liczby osób i mają nieograniczoną ładowność;

- papier toaletowy jest europejskiej szerokości, ale nawet trójwarstwowy jest tak cienki, że aż przeźroczysty;

- groby stawia się w zasadzie wszędzie. Przynajmniej poza miastem nie ma wydzielonych cmentarzy;

- spotkaliśmy może 2 żebraków (choć bezrobocie sięga 18%);

- recycling jest chyba na wyższym poziomie niż u nas – bezrobotni (?) odzyskują ze śmieci co się da (plastik, tekstylia, papiery), a nie

tylko puszki po napojach;

- segregacją śmieci i sprzątaniem ulic zajmują się niemal wyłącznie kobiety;

- klakson jest dużo ważniejszy od hamulców;

- w pociągach łazienki (umywalnie!) nie mają drzwi;

- w pociągach toalety wyposażone są w działający prysznic (taki do podmywania);

- w każdym hotelu mogliśmy załatwić wszystkie potrzebne usługi turystyczne, łącznie ze sprowadzeniem rejsowego autobusu pod

naszą bramę;

- skuter wypożycza się z pustym bakiem – pierwsze „kroki” na stację benzynową;

- 99% punktów świetlnych „na mieście” to świetlówki lub żarówki energooszczędne;

- na wszystkich nominałach Dongów jest wujek Ho Chi Minh;

- lubią delikatny kontakt cielesny – dotknąć białego palcem, pogłaskać po dłoni, poczochrać po włosach na ręce. Bez podtekstów i

lubieżności, po prostu z ciekawości;

- chętnie rozpoczynają konwersację, nie przejmując się tym, że ich nie rozumiemy;

- ryż NIE jest podstawą każdego posiłku;

- armia ma mundury w obciachowym, zielonym kolorze (i może dlatego jest niewidoczna w miastach);

- policjanta widuje się niezwykle rzadko. A już na niemiłosiernie zatłoczonych skrzyżowaniach – w ogóle;

- młode pary wyskakują w plener na zbiorowe sesje fotograficzne;

- mężczyźni z upodobaniem grają na ulicach w jakąś niezrozumiałą wersję warcabów;

- zdarza im się budował łodzie, a nawet spore barki, ze zbrojonego betonu;

- w miejscach turystycznych oczywiście, że zawyżają ceny, ale nigdy nas nie oszukali;

- jeżeli trzeba szybko gdzieś dojechać zawsze znajdzie się „taksówkarz” na skuterku;

- zboża (w tym ryż) najlepiej suszy się na autostradzie lub innej szerokiej i równej drodze. Zakręty nie mają znaczenia...;



Ten tekst będzie uzupełniany w najbliższych dniach. A może również po powrocie do domu...

Zdjęcia (19)

Komentarze (1)